The beauty of the Isle of Lewis

Na zovele maanden en zovele boottochtjes is het nu officieel: Ik ben echt geen bootmens :) Het was een redelijke zachte overtocht naar Lewis, maar het wiebelde al genoeg om mij van men melk te brengen! Na drie uur varen kwam Stornoway, hoofdstad van Lewis, in zicht. Of beter Steornabhagh, aangezien alles hier in het gaelic aangegeven staat! De meeste verkeersborden zijn ook in het gaelic. Een uitdaging dus :) Bij aankomst in de jeugdherberg werd ik zeer hartelijk ontvangen door Tosh en Christine! De slaapzaal bleek een eigen luxueuze badkamer te hebben, met bad op pootjs in het midden, en het ontbijt was inbegrepen. Me likes it!! Er hangt een heel huiselijke sfeer in dit 200 jaar oude, beschermde (!) huis.
De eerste avond geraakte ik al snel aan den babbel met Amanda, een Canadese en Allison, een uitgeweken Schotse Australische :) En vanaf nu mijn lichtend voorbeeld van de sterke vrouw! Ze was hier met haar 15 jaar oude zoon Lewis. 's Avonds volgde uiteraard het verplichte pintje met Amanda en een kennis van haar Celine. Een Belgische bleek zowaar! Uit Verviers! Samen hebben we de pubs onveilig gemaakt tot het onchristelijke uur van 1u 's nachts (om 00.30u is het hier de last call). Een geslaagde eerste avond dus!
Met deze meiden heb ik de volgende drie dagen doorgebracht. En wat voor dagen waren het!!! We zijn gratis op een tourbus gesprongen nadat we de gewone bus gemist hadden na een bezoek aan de Standing Stones van Callanish. Een bustabel goed lezen is toch een kunst :) Dankzij de tourbus hebben we ook nog Dun Carloway Broch en de Blackhouses van Gearrannan kunnen zien! En zowat het halve eiland :) Jeeeuuj voor Allison die dit voor ons efkes regelde! We zijn samen naar het Uig Gala Festival getrokken waar het main event de beroemde sheeprace was. HILARISCH! Zeker als ne pinguin de schapen vooruit jaagt!! Bob, Ted, Ruth en Reef Raider gingen er als een speer van dooe :) Het main event duurde wel maar een kleine twee minuutjes :) Dus er was nog veel tijd over om met de auto (dankzij Celine!) de halve westkust van het eiland af te rijden langs Uig Beach helemaal tot aan het einde van de weg! Jaja, de wegen stoppen hier plots :)
Zondag is er hier niets, maar dan ook niets open. De mensen zijn hier nog heel religieus en nemen hunne rustdag ook heel serieus :) Voor ons stond de oostkust op het programma met Tolsta Beach, de Bridge to Nowhere, de plaatselijke waterval en de vuurtoren van Tiumpan Head. De auto kan toch een zege zijn!! Met veeeeeeel dank aan Celine :) Spijtig genoeg gingen deze dagen te snel voorbij. Amanda trok maandag verder naar Harris en Celine moest weer aan het werk.
Gelukkig was het stralend weer die dag. Perfect dus om wat rond te wandelen in Stornoway en op de gronden van het Lews Castle. 18 graden en volle zon, ne mens zou hier nog verbranden :) 's Avonds bleek er een Vlaamse op dezelfde kamer te liggen. Bieke bleef maar voor 1 nacht, dus kon een pintje ook niet uitblijven :)
Vandaag was het op naar het uiterste noorden van het eiland (en het enige deel dat ik nog niet gezien had): de Butt of Lewis met vuurtoren. Echt een prachtig stukje land waar je helemaal tot rust kan komen! Als je wat verder wandelt langs de kust kom je ook helemaal geen mens tegen! Wel schapen uiteraard :)
Lewis was onbeschrijfelijk geweldig. Zeker ook dankzij de vele mensen die ik hier ontmoet heb. En dan heb ik er nog veel hier niet beschreven. De jeugdherberg was buitengewoon geweldig en werd gerunt door de liefste mensen die je je kan voorstellen. Kortom echt de moeite!!
Met veel spijt gaat het morgen richting Harris. Veel spijt en een klein hartje want ik heb al de wildste verhalen gehoord over Harris. Er is geen supermarkt en de bussen rijden, als dat mogelijk is, nog minder dan op Lewis. Dat wordt survivalen :) En men laatste Schotse stop voor ik het wilde Londense leven in duik... Is het dan echt bijna voorbij?? :(