The Heart of Scotland & The Cairngorms National Park: Aviemore!

Na een verschrikkelijk hobbelende bootreis en een overnachting in Inverness, ging het ditmaal richting Aviemore. Dit is een klein, maar blijkbaar zeer toeristisch dorpje in het Cairngorm National Park. Er is maar 1 hoofdstraat waar de meeste winkels, restaurants,... gesitueerd zijn, maar man! Wat een mensenmassa!!

De rust en eenzaamheid is direct buiten Aviemore echter snel te vinden. De eerste dag trok ik richting het wondermooie Loch An Eilein. Tot nu toe het mooiste Loch dat ik in Schotland al gezien heb!! (En dat zijn er toch al een paar :) ) Er viel regelmatig een regenbui uit de lucht, maar dit droeg absoluut bij tot de mystiek van dit prachtige Loch! De regen en wind hield de meest irritante beestjes van Schotland echter niet tegen om een frontale aanval in te zetten op mij! De beruchte midges hebben een reden om berucht te zijn... Ook de volgende dagen zou ik nog meermaals met hen geconfronteerd worden en laat ons zeggen dat ik er nu, bijna een week later, nog van aan het herstellen ben :D Tijdens het koken in de jeugdherberg 's avonds geraakte ik al snel aan de praat met een Hollandse broer en zus. Nederlands praten whoooeeehooeee!!! Zij had net twee maanden als au pair gewerkt in Aberdeen en trok nu met haar broer nog een week rond in Schotland alvorens naar huis terug te keren. Van eten kwam 1 pintje in 1 pub en voor we het goed en wel beseften hadden we er een heuse kroegentocht van gemaakt met euhm... iets meer pintjes. Een geslaagde avond dus :D

De volgende ochtend was echter iets minder geslaagd... Mijn Hollandse vrienden trokken weer verder en ik bleef achter met een klein koppijntje :) Van veel inspanning kon dus niet echt sprake zijn :) Na een ijdele poging om rond te wandelen in het Craigellachie Nature Reserve (gestopt wegens teveel regen en teveel koppijn) besloot ik om me aan een ritje te wagen in een echte stoomtrein. Kwestie van toch nog iets nuttigs te doen en iets te zien die dag :D De Strathspey Steam Railway gaat van het mooie station van Aviemore, via Boat of Garden naar Broomhill en weer terug. De uitzichten waren ok, maar nu ook weer niet super spectaculair. Toch een leuk uitstapje op een regenachtige zondag!

Met hernieuwde moed trok ik de dag erna naar het Glenmore Forest en Loch Morlich om daar wat te gaan rond wandelen (naast fietsen of bergbeklimmen trouwens veruit de enige mogelijke activiteit in deze buurt :) ). De Glenmore Forest Walks waren zeker de moeite en je hebt bijna constant een prachtig zicht op de woeste bergen van de Cairngorms. Loch Morlich viel in het niets tegenover Loch An Eilein als je het mij vraagt en dus was men dag maar half gevuld... Een alternatief was snel gevonden: Via de Old Logging Way naar Aviemore stappen in plaats van de bus terug te nemen. Afstand: ongeveer 10 kilometer. Klimhoogte: Niet veel. Gedachte na 15 minuten stappen: Verdomme, dit is precies toch ver :D Maar met de ipod in de hand kom je door het ganse land, of toch een stukske, en na twee uur stappen bereikte ik uiteindelijk de jeugdherberg. Na een dagje van zo'n 20 kilometer stappen in totaal was de avond niet erg spectaculair zullen we maar zeggen!

Zeker omdat mijn doel voor de volgende dag reeds gesteld was: De top van berg Cairn Gorm bereiken. Hoogte: 1245m. Idiootsgehalte: Groot, want welke zot gaat nu nog is omhoog als je de hoogste berg van Schotland reeds bedwongen hebt?? Ikke duidelijk dus... Al was ik wel van plan om vals te spelen. De bus bracht me naar het beginpunt van de wandeling op 635m hoogte en er is een treintje dat de minder sportieve mensen tot op 1097m brengt. Prima ding dus om naar beneden te nemen! Sloeg toch even tegen toen bleek dat het treintje die dag uiteraard niet reed wegens technische problemen... Tja! Dan werd het maar naar omhoog en naar beneden stappen. Het uitzicht boven was weer fenomenaal. Het was zeker niet zo'n heldere dag als bij de Ben Nevis, maar het was opgeklaard genoeg om een heel groot deel van de Cairngorms te kunnen zien! Alleen koud, heeeeeeeeel koud!! En veel wind waardoor de meeste mensen vlug de verplichte 'ik ben boven op den berg geweest' foto maken om dan weer snel terug naar beneden te keren. Ik ben iets langer op de top gebleven, zo'n 20 min, maar een warm chocomelkske was erg nodig toen ik uiteindelijk terug beneden geraakt was :D

Aviemore was zeker de moeite waard! Om de rust en eenzaamheid op te zoeken ben je hier op de juiste plaats. Leuk voor een aantal 'zelfreflectie' dagen dus. Toch was ik ook erg opgelucht dat ik hierna weer naar 'de grote stad' mocht trekken en alle wandel-, vogelsbekijken-, en bergbeklimmerclubs van meestal middelbare leeftijd achter mij mocht laten. Niks mis mee, maar na een paar dagen wil je toch eens iemand zien de maanlanding niet live heeft meegemaakt :D

Duuuuuuuuuuuusss, op naar Edinburgh en het bezoek van de mama en Ria!!!!