Groen, groener, groenst: The Orkney Islands
27 juni 2013 - Edinburgh, Verenigd Koninkrijk
Een avond bootreis vanuit Lerwick, doel: Kirkwall, hoofdstad van de Orkney Islands! Aangekomen om 23u moest ik nog wachten op de bus en op zoek naar de jeugdherberg. Gelukkig is het in deze periode van het jaar ook op Orkney heel lang licht, zo'n 18u per dag! De jeugdherberg bleek gemakkelijk te vinden en Anne-Marie stond me nog op te wachten om me in te checken. Super!
Na een welverdiende, en lange, nachtrust (ik had voor het eerst de kamer voor mij alleen!) trok ik er op uit om Kirkwall te gaan ontdekken! Net als Lerwick de hoofdstad van een eilandengroep, maar eigenlijk niet veel meer dan een veredeld dorp :) Wel met een aantal prachtige bouwwerken: de St Magnus kathedraal, het Earls's Palace en het Bishops's Palace. Van de laatste twee schiet er niet zo gek veel meer over, maar ze zijn het bezoeken meer dan waard, vooral dankzij het leuke uitzichtspunt in de toren van het Bishops's Palace! Verder werd mijn eerste dag weer helemaal ingepalmd door de telkens terugkerende beslommeringen: winkelen, een computer zoeken (dit sloeg wat tegen :( )en uitvlooien wat ik de volgende dagen zeker wil bezichtigen! Geen gemakkelijke opgave met vele prehistorische sites en ontelbare eilanden! Beslissingen, beslissingen,... :)
De volgende dag was een zondag. Op zich niets speciaals, ware het niet dat op zulke eilanden het meestal betekent dat zowat alles gesloten is en dat er op een hele dag zo'n bus of vijf rijdt :) Ik had geen overvloed aan keuzes, dus zette ik koers naar Stromness, ook een ietswat grotere 'stad' te noemen :) Een lange wandeling bracht me eerst langs de Point of Ness. Op dit uiterste landpunt zou ik een geweldig uitzicht moeten gehad hebben op het eiland Hoy, waar er die dag overigens ook een halve marathon gelopen werd. De mist gooide echter roet in het eten! Nog nooit had ik zo'n vreemde 'mistwolk' of hoe ik het ook moet noemen, gezien! Een cilinderachtig iets dat precies op het water lag. Ook het weg trekken ervan, zo'n drie uur later, was bizar. De wolk kwam over het water richting Stromness en leek ons zowat op te slokken! Vreeeeeemd!!! Anyway, geen prachtige uitzichten dus die dag :) Wel een leuke wandeling die me via de Ness Battery (overblijfselen uit de wereldoorlogen) naar Warebeth Beach bracht. Daar aangekomen bleek er nog voldoende tijd te zijn om de klim te wagen naar Black Craig om zo toch nog van de nodige uitzichten te genieten :) Ondertussen was de mist ook wat weg en kreeg ik toch Hoy nog te zien! Een topdag met overigens een topweertje (zo'n 16 graden en volle zon)!
Onder het motto: De toerist uithangen kan nooit geen kwaad, bracht de volgende dag me naar enkele toeristische topattracties van Orkney: Skara Brae, de Ring of Brodgar en de Standing Stones of Sternness. Skara Brae is een archeologische site van zo'n 5000 jaar oud en bijgevolg schreeuwde het zowat Ellen!! :) Vlakbij was ook het huis van de ontdekker van Skara Brae te bezichtigen: Skaill House, huis van de vele Lords of Skaill! Na een uitvoerige ontdekking van Skaill Bay, een prachtige baai, ging het verder naar de Ring of Brodgar. Een prehistorische steencirkel van vroeger 60 rechtopstaande stenen. Nu zijn er nog 36 stenen waarvan 27 rechtopstaande. Een mini, mini Stonehenge in het verre Noorden dus :) Net als de Standing Stones of Sternness trouwens. Een iets oudere, maar veel kleinere steencirkel dan die van Brodgar.
Het weer was de spelbreker de volgende dag. Die bracht me na een steile klim naar Wideford Hill. Op de heuvel zou je alle ongeveer 70 eilanden van Orkney moeten kunnen zien... Niet dus!!! Met dank aan de dikke mist en voortdurende regen... Op de top van de heuvel kon in zo'n 5 meter voor en achter me zien. Toch wat weinig als je op onbekend terrein bent :) Wideford Cairn was gelukkig wel goed te zien. Dit is een prehistorische grafkamer waarin je kan afdalen. Geweldig op het eerste zicht :) Echter niets voor claustrofobisch aangelegde personen want je kon je amper bewegen op de afdaling van 3 meter en laat ons zeggen dat prehistorische mensen precies ook niet erg groot waren :D Dit alles zou nog toffer geweest zijn moest de zaklamp die er voorzien was ook echt werken :) Een gsm lichtje is dan ook niet alles :) De rest van de dag werd gespendeerd aan warme chocomelkskes drinken en babbelen met kamergenote Claire en eveneens jeugdherberglogee Willy. Eindelijk nen echt Schot overigens!!! Met een accent dat de conversatie niet altijd gemakkelijker maakte :D
Mijn laatste volledige dag bracht me op het eiland Stronsay. Na een leuk ferryritje langs vele Orkney Islands, meerden we aan in Whitehall. En grote verrassing: Volledig niets te zien in dit veredeld dorp :) De mooiste plekjes op het eiland bevinden zich op 8 km van Whitehall. Rekening houdend met de ferryuren had ik exact vijf uur om heen en terug te geraken. Dat ging ik wel eens even in hoog tempo afstappen... Niet dus!!! :) Laat ons zeggen dat ik de andere kant van het eiland heb gehaald, er even heb kunnen henen kijken en dan snel terug moest vertrekken om de ferry te halen. Niet een van mijn betere plannen dus :) Zowat het hele eiland heb ik gezien, behalve wat ik wou zien. Ne fiets is soms toch iets gemakkelijks :D
Na nog een super gezellig avondje in de jeugdherberg was het echter weeral tijd om mijn spullen te pakken en koers te zetten richting het mainland. Met de nodige spijt deze keer! De jeugdherberg zat vol interessante en leuke mensen en ook de mensen die er werkten waren echt super.
Orkney was geweldig! De groene, glooiende heuvels zijn heel uitgestrekt. Je hebt snel een 'einde van de wereld'-gevoel en dat was enorm rustgevend! Hoewel de rust bij mij nog snel ondermijnd is, heeft Orkney me het vertrouwen gegeven in mezelf en de zin om nog wat verder te trekken!!
We zullen wel zien waar we uitkomen. Next stop is in elk geval Aviemore!!
Na een welverdiende, en lange, nachtrust (ik had voor het eerst de kamer voor mij alleen!) trok ik er op uit om Kirkwall te gaan ontdekken! Net als Lerwick de hoofdstad van een eilandengroep, maar eigenlijk niet veel meer dan een veredeld dorp :) Wel met een aantal prachtige bouwwerken: de St Magnus kathedraal, het Earls's Palace en het Bishops's Palace. Van de laatste twee schiet er niet zo gek veel meer over, maar ze zijn het bezoeken meer dan waard, vooral dankzij het leuke uitzichtspunt in de toren van het Bishops's Palace! Verder werd mijn eerste dag weer helemaal ingepalmd door de telkens terugkerende beslommeringen: winkelen, een computer zoeken (dit sloeg wat tegen :( )en uitvlooien wat ik de volgende dagen zeker wil bezichtigen! Geen gemakkelijke opgave met vele prehistorische sites en ontelbare eilanden! Beslissingen, beslissingen,... :)
De volgende dag was een zondag. Op zich niets speciaals, ware het niet dat op zulke eilanden het meestal betekent dat zowat alles gesloten is en dat er op een hele dag zo'n bus of vijf rijdt :) Ik had geen overvloed aan keuzes, dus zette ik koers naar Stromness, ook een ietswat grotere 'stad' te noemen :) Een lange wandeling bracht me eerst langs de Point of Ness. Op dit uiterste landpunt zou ik een geweldig uitzicht moeten gehad hebben op het eiland Hoy, waar er die dag overigens ook een halve marathon gelopen werd. De mist gooide echter roet in het eten! Nog nooit had ik zo'n vreemde 'mistwolk' of hoe ik het ook moet noemen, gezien! Een cilinderachtig iets dat precies op het water lag. Ook het weg trekken ervan, zo'n drie uur later, was bizar. De wolk kwam over het water richting Stromness en leek ons zowat op te slokken! Vreeeeeemd!!! Anyway, geen prachtige uitzichten dus die dag :) Wel een leuke wandeling die me via de Ness Battery (overblijfselen uit de wereldoorlogen) naar Warebeth Beach bracht. Daar aangekomen bleek er nog voldoende tijd te zijn om de klim te wagen naar Black Craig om zo toch nog van de nodige uitzichten te genieten :) Ondertussen was de mist ook wat weg en kreeg ik toch Hoy nog te zien! Een topdag met overigens een topweertje (zo'n 16 graden en volle zon)!
Onder het motto: De toerist uithangen kan nooit geen kwaad, bracht de volgende dag me naar enkele toeristische topattracties van Orkney: Skara Brae, de Ring of Brodgar en de Standing Stones of Sternness. Skara Brae is een archeologische site van zo'n 5000 jaar oud en bijgevolg schreeuwde het zowat Ellen!! :) Vlakbij was ook het huis van de ontdekker van Skara Brae te bezichtigen: Skaill House, huis van de vele Lords of Skaill! Na een uitvoerige ontdekking van Skaill Bay, een prachtige baai, ging het verder naar de Ring of Brodgar. Een prehistorische steencirkel van vroeger 60 rechtopstaande stenen. Nu zijn er nog 36 stenen waarvan 27 rechtopstaande. Een mini, mini Stonehenge in het verre Noorden dus :) Net als de Standing Stones of Sternness trouwens. Een iets oudere, maar veel kleinere steencirkel dan die van Brodgar.
Het weer was de spelbreker de volgende dag. Die bracht me na een steile klim naar Wideford Hill. Op de heuvel zou je alle ongeveer 70 eilanden van Orkney moeten kunnen zien... Niet dus!!! Met dank aan de dikke mist en voortdurende regen... Op de top van de heuvel kon in zo'n 5 meter voor en achter me zien. Toch wat weinig als je op onbekend terrein bent :) Wideford Cairn was gelukkig wel goed te zien. Dit is een prehistorische grafkamer waarin je kan afdalen. Geweldig op het eerste zicht :) Echter niets voor claustrofobisch aangelegde personen want je kon je amper bewegen op de afdaling van 3 meter en laat ons zeggen dat prehistorische mensen precies ook niet erg groot waren :D Dit alles zou nog toffer geweest zijn moest de zaklamp die er voorzien was ook echt werken :) Een gsm lichtje is dan ook niet alles :) De rest van de dag werd gespendeerd aan warme chocomelkskes drinken en babbelen met kamergenote Claire en eveneens jeugdherberglogee Willy. Eindelijk nen echt Schot overigens!!! Met een accent dat de conversatie niet altijd gemakkelijker maakte :D
Mijn laatste volledige dag bracht me op het eiland Stronsay. Na een leuk ferryritje langs vele Orkney Islands, meerden we aan in Whitehall. En grote verrassing: Volledig niets te zien in dit veredeld dorp :) De mooiste plekjes op het eiland bevinden zich op 8 km van Whitehall. Rekening houdend met de ferryuren had ik exact vijf uur om heen en terug te geraken. Dat ging ik wel eens even in hoog tempo afstappen... Niet dus!!! :) Laat ons zeggen dat ik de andere kant van het eiland heb gehaald, er even heb kunnen henen kijken en dan snel terug moest vertrekken om de ferry te halen. Niet een van mijn betere plannen dus :) Zowat het hele eiland heb ik gezien, behalve wat ik wou zien. Ne fiets is soms toch iets gemakkelijks :D
Na nog een super gezellig avondje in de jeugdherberg was het echter weeral tijd om mijn spullen te pakken en koers te zetten richting het mainland. Met de nodige spijt deze keer! De jeugdherberg zat vol interessante en leuke mensen en ook de mensen die er werkten waren echt super.
Orkney was geweldig! De groene, glooiende heuvels zijn heel uitgestrekt. Je hebt snel een 'einde van de wereld'-gevoel en dat was enorm rustgevend! Hoewel de rust bij mij nog snel ondermijnd is, heeft Orkney me het vertrouwen gegeven in mezelf en de zin om nog wat verder te trekken!!
We zullen wel zien waar we uitkomen. Next stop is in elk geval Aviemore!!
ik ga terug naar hanibal
daaaaaaaaaaaaaaaaaaag veeeeeeeeel plezier:) :) :)