An ending and a new beginning: Arran & Glasgow

Na wederom een heel voorspoedige busreis (twee bussen, perfect op tijd, perfecte aansluiting daar kan De Lijn nog wat van leren!) Namen we vorige donderdag de ferry naar Lochranza op het eiland Arran. Aangekomen in dit heel pittoreske plaatsje vielen we ondanks het vele reizen van de afgelopen weken toch nog van de ene verrassing in de andere: amper vier bussen per dag, een winkel = onbestaande (de eersta lag op zo'n 20 km!), populatie: 200. Afgelegen is dus een understatement!!!
Maar om tot rust te komen de ideale locatie! Naast de prachtige natuur leven er in het wild en gemakkelijk waarneembaar: herten, zeehonden en rode eekhoorns. Dit alles naast de gebruikelijke boerderijschapen uiteraard! Die schapen mogen lopen waar ze willen (zoals bijna overal), maar deze plaatselijke exemplaren vonden het meermaals geweldig om het verkeer in de war te sturen door op de enige weg (!) wat te gaan staan!!
Onze jeudherberg voor vier dagen viel weer enorm mee, evenals de mensen die er verbleven, waaronder: Een Nieuw-Zeelandse kamergenote die er was voor haar werk en dus een nood voelde om elke dag vroeg op te staan met het nodige lawaai, twee vrolijke Schotten die een vakantie in eigen land wel tof vonden, een behulpzame Hollandse en een volledige vrouwenbond die wat kwamen stappen en aan het ontbijt het leuk vonden om te zingen en dansen op, jawel Robbie Williams!!! We leren bij zou ik zo zeggen :)
Onze dagen op Arran waren naar goede gewoonte goed gevuld. De eerste dag hebben we de hoofdstad Brodick verkend en de nodige boodschappen gedaan. De tweede dag stond er een fikse wandeling op het programma naar de Glenashdale Falls, Giants' Grave en Kingscross Point. Vanaf dit laatste punt hadden we een prachtig zicht op Whiting Bay, Lamlash Bay en Holy Isle (een klein eiland met een boeddhistisch centrum, daar hadden we nog iets kunnen leren ;)). De laatste dag trokken we richting de Standing Stones of Machrie Moor. Dit zijn prehistorische steencirkels waar idioten soms spijtig genoeg de behoefte voor voelen om hunne naam op te krabbelen! Daarna ging het richting King's Cave. Hier zou volgens de legenden Robert the Bruce zich op een bepaald moment verstopt hebben. Ik hoop voor hem van niet want ik had een gigantisch 'Hier zitten zeker wolven, beren of yeti's in'-gevoel :D
Maar aan alle mooie sprookjes komt een einde zeker?? Maandag moesten we spijtig genoeg terug koers zetten naar Glasgow. Het eindpunt voor Anneke. Een vreemde ervaring om terug op je beginpunt te zijn. Desalniettemin hebben we nog twee dagen geprofiteerd van het goede weer (20 graden en volle zon), de vele winkels en van elkaars gezelschap! Vandaag was het dan zo ver: Het uitzwaaien op de luchthaven. Een vreemde ervaring voor beiden waar de nodige tranen gevloeid zijn. Anneke wou uiteraard niet dat er een einde kwam aan deze unieke ervaring en zelf had/heb ik zoiets van: Dit gaat nooooooiit lukken! En nu zit ik hier. De eerste keer solo in een jeugdherberg! Sometimes you need to walk alone heb ik vandaag ergens gelezen. Wel we gaan het proberen en we slaan er ons wel weer door! Maar het was ook verdomd leuk om samen te wandelen door dit unieke land!!
Write y'all later from the Shetlands!!!