Oban en zijn omliggende eilanden

Na een busreis van anderhalf uur (goede inschatting deze keer) kwamen we veilig aan in Oban. De een al wat zwaarvoetiger dan de andere. Ellen kon namelijk amper de ene voet voor de andere zetten na haar Ben Nevis avontuur :D Gelukkig was de jeugdherberg snel gevonden! We kregen er een ongelooflijk intens welkom... Zelden kom je zo'n opgefokte, raar gekleedde, Engels met een Duits accent sprekende vrouw tegen! Na een kort op adem komen-momentje, begonnen we aan onze vertrouwde eerste dag-rituelen: Visit Scotlandcentre zoeken, bibliotheek zoeken, alles organiseren voor de verdere reis en de inkopen doen. 's Avonds slaagden we er gelukkig nog in om de Champions League finale mee te pikken in de plaatselijke pub! Ambiance verzekerd!!

De volgende dag begonnen we aan onze verkenningstocht door Oban onder een stralende zon! Langs de stranden kwamen we terecht bij Dunollie Castle. Het vervallen kasteel, de tuinen en het iets recentere landhuis werden aan onze onderzoekende blik onderworpen. Dan waren we toch wel al actief genoeg geweest naar onze smaak en genoten we de rest van de dag van wat versgevangen seafood, een lekker ijsje en de brandende zon!

Omdat Ellen nog steeds maar met een redelijk idioot pinguinstapke amper vooruit kwam, besloten we om het op deze tweede dag ook rustig aan te doen: Een bezoek aan het plaatselijke War and Peace museum (het meest drukke en verwarrende museum ooit!) en een klein klimmetje richting McCaig's Tower. Het uitzicht op Oban was prachtig! Uiteraard was dit al voldoende inspanning voor ons en vonden we dat we toch een pintje verdiend hadden. Tegen beter weten in probeerden we nogmaals het plaatselijke Oban Bay Beer... Jaaaaaaaakkess!!!! De Schotten kunnen vele dingen goed, maar bier brouwen (en tappen overigens) daar hebben we nog altijd meer verstand van :)

De volgende dag mocht het al iets actiever zijn. We besloten de ferry te nemen naar het vlakbij gelegen eiland Kerrera. Klein nadeel: Naar het vertrekpunt van de ferry rijdt uiteraard geen bus. Gevolg: Klein voor-wandelingske van een uurtje langs een leuk uitzichtspunt en de plaatselijke bossen en velden. Kerrera is een prachtig eiland, bevolkingsaantal: 30 (de schapen niet meegerekend uiteraard). Na een fikse wandeling kwamen we terecht bij Gylen Castle. Het kasteel zelf stelt niet zo heel veel voor, maar de uitzichten op de baaien des te meer! Dit maakte de klim meer dan de moeite waard! Na een intense terugweg door velden en heuvels (we moesten maar een 100tal meter klimmen dus van een berg spreken we dan niet :) ) belandden we terug bij de ferry. Een leuke dag die we uiteraard besloten met een ciderken! Daarna vroeg ons bedje in, want de volgende dag moesten we er al uit om 6u!!

Dit veel te vroege opstaan (we zijn niet aan het werk he) werd gelukkig beloond met wederom een zonovergoten dag vol met bezoeken aan prachtige eilanden. Na twee ferry's en een busrit, kwamen we terecht op het onbewoond eiland Lunga, deel van de Treshnish Islands. Gekend om de meest schattige vogels denkbaar: de puffins. Intelligente beestjes overigens: Wij worden opgegeten door vogels zoals arends, deze hebben schrik van mensen. Logisch gevolg: mensen vinden wij wel tof. Leuk voor ons want deze vogeltjes durfden te naderen tot op amper een meter afstand! Na een korte verkenningstocht van het eiland door bluebellvelden en rond de plaatselijke heuvels was het alweer tijd om de ferry te nemen naar het volgende onbewoond eiland: Staffa. Dit pilareneiland is meer dan de moeite waard om te bezoeken! De vreemde wendingen van de natuur zijn goed te zien op dit eiland waarvan het middelste deel van de ondergrond bestaat uit pilaren gevormd door vulkanische uitbarstingen. Al snel zetten we echter koers naar Iona. Gelukkig voor de dorst, honger en het dringende plasgevoel was dit eiland wel bewoond! Hier stichtte de heilige Colombus zijn abdij en kerstende hij een groot deel van Schotland. De abdij is na wat vernieuwingen nog steeds een prachtig gebouw! Na een kort ommetje via de witte stranden van Iona was het tijd om terug richting Oban te gaan en onze spullen weer in te pakken.

Dit keer trekken we naar het eiland Arran. Tevens de laatste stop voor we terug naar Glasgow moeten en de reis eindigt voor Anneke. We gaan er in elk geval nog vier spetterende dagen van maken!!