Saint Andrews & Braemar

Na alweer een zeer vlotte busreis (met het afzetten voor de deur en al!!!) bereikten we veilig en wel onze allereerste camping! Vol goede "campingmoed" begonnen we aan het opzetten van onze tent. In de onwaarschijnlijke recordtijd van 10 minuten, stond deze ook recht! Ondertussen kwam er echter een 'local madammeken' op haar golfkarreke met de geweldige waarschuwing: Have you seen the wheaterreports for tomorrow girls??? Uiteraard hadden we daar nota van genomen, maar zo'n klein beetje regen zou ons toch niet tegenhouden zeker?!
Na een eerste verkenningstocht van Saint Andrews en een kleine ciderstop in de bar van de camping, kropen we vol goede moed en met een goedkope fles whisky onze tent in! Net als de whisky bleek het overnachten in de tent niet erg mee te vallen... Anneke kwam er nog zieker uit dan ze er was ingekropen en Ellen was een stuk of tien muggenbeten rijker. Maar kom, het regende in elk geval nog niet!
Lang bleef dit echter niet duren! Een uurtje later zette iemand daarboven de doucheknop op regen, véél regen! En het minderde zelfs niet een klein beetje voor elf uur 's avonds. Maar again, zo'n beetje regen daar kunnen we toch wel tegen zeker?!
Na een hele dag de verplichte toeristische plekjes (kasteel, kathedraal, universiteit,...) te doorkruisen in de gie-ten-de regen, hadden twee doorzopen katten er niets tegen! Een warm chocomelkske en wat chocoladedessertjes in de bar "Where Kate met Wills (for coffee)" brachten zelfs maar weinig soelaas. Door en door koud kropen we terug ons tentje in. Geen goed idee blijkt later! Als twee broeierige, zieke kippen kwamen we terug boven water. Hoewel boven water... Echt bovenkomen deden we pas in Inverness. Wat meteen ook al genoeg zegt over onze volgende stop, Braemar.
Na een ellelange busreis (9 uur, met inbegrip van één kapotte bus en veel aansluitingspech) waren we zielsgelukkig om terug een jeugdherberg te zien! En gezien hebben we ze! Veel meer dan de binnenkant van de jeugdherberg hebben we ook niet gezien! Op dag twee in Braemar was Anneke zo ziek dat een doktersbezoekje aan te raden was. Ook nu weer bleek de bekende, enorme Schotse vriendelijkheid ons deel te vallen! Zowel in de jeugdherberg als bij de dokter. Klein wist-je-datje: Als EUburger moet je zowel het doktersbezoek als de voorgeschreven medicijnen niet betalen! Als dat niet handig is!
Spijtig genoeg hebben we dus niet veel van Braemar kunnen bezichtigen. Echt zonde, want dit highlanddorpje is echt overweldigend! Qua natuur, uitzichten,... Echt het Schotland uit de films! Buiten een klein tripje naar Balmoral van Ellen (uiteraard) is Braemar zo wat aan ons voorbij gegaan.
Op naar Inverness dus en vooral terug wat een betere gezondheid want Nessie gaat niet spontaan komen boven drijven hé! Maar we gaan hem vinden!!! Zoveel is zeker ;)